De laatste tijd ben ik bezig met het onderwerp waarheid. Niet dat ik op een dag denk "nou, vandaag maar weer eens even met de waarheid aan de slag", maar soms heb je van die periodes dat bepaalde onderwerpen je intrigeren. Alsof je nu in staat bent dingen te zien en te begrijpen, die je eerder niet zag of begreep. Maar wat er al wel was. Maar als met zoveel dingen vorm je zelf soms de beperking; te veel bezig met je eigen ding en te weinig met de ander.
Laatst al schreef ik een blogje over de waarheid naar aanleiding van een artikel in de Volkskrant. De laatste tijd koop ik 'm weer in het weekend. Lekker even bladeren op zaterdagochtend met een kopje koffie.
Deze week las ik wederom een mooie waarheid in een interview met Diederick Samsom. Hij zegt daarin; "Ik ben er van overtuigd dat je milieudoeleinden nooit echt waar kunt maken als je alle andere maatschappelijke uitdagingen er niet tegelijk bij betrekt". Wat hij hier voor mij feitelijk zegt is dat hij bereid is om op de stoel van de ander te gaan zitten en oprecht probeert te begrijpen wat de ander zijn/haar waarheid is. Als voorbeeld geeft het een aluminiumsmelterij in Delfzijl. Een ramp voor het milieu, maar wel de werkplek voor honderden mensen in deze regio. En dat zijn volgens Samsom wel honderden redenen om te bekijken of problemen ook anders opgelost kunnen worden. Dat is natuurlijk een hele uitdaging, maar als het je lukt leg je wel de basis voor een breedgedragen oplossing.
In dit zelfde interview spreekt Diederick Samsom de prachtige woorden: vertrouwen komt te voet en gaat te paard. Heerlijk. Deze man kan voor mij niet meer stuk!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten