Deze week en vorige week heb ik het nieuws rond Sonach gevolg. Deze verstandelijk beperkte jongen is meerdere malen door een aantal "vrienden" mishandeld. Happy slapping noem je dat. Dit ge-happyslap is opgenomen en op You tube gezet. Eenvandaag maakte er een item van en daarmee werd het nationaal nieuws.
Minister Rouvoet (samenleving, jongeren, opvoeding,etc) reageerde hierop door aan te kondigen dat hij in gesprek zou gaan met de eigenaren van You tube. Rouvoet is van mening dat de redactie van You tube moet beoordelen of filmpjes kunnen of niet kunnen (wat dat dan ook mag zijn). Het toont betrokkenheid dat Rouvoet dit onderwerp oppakt, maar ik heb weinig geloof in deze oplossing. Het is immers een beperking van de vrijheden van het internet. Censuur? Natuurlijk zal dit effect hebben, maar iets dat verboden is "smaakt" natuurlijk wel lekker. En een nieuwe You tube zonder selectieve redactie is zo gemaakt.
Veel sterker vind ik het maatschappelijke mechanisme wat we nu zien optreden. De maatschappij vindt deze beelden onacceptabel. Over alle bedreigingen e.d. doe ik nu even geen uitspraken, maar een van de medeplichtigen heeft wel zijn welgemeende spijt op tv uitgesproken. Hopelijk gaan mensen nu wat beter nadenken over wat ze filmen, wat ze op You tube zetten en welk effect dit kan hebben. Het Internet is open en met elkaar bepalen wij de grenzen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten